Teoria prawa ochrony dziedzictwa kultury

Jan Pruszyński jest twórcą doktryny prawa ochrony dziedzictwa kultury, której wykład znalazł się w opublikowanej w 2001 r. pracy pt. Dziedzictwo kultury Polski. Jego straty i ochrona prawna. Co prawda, sam nie przygotował pracy stricte teoretycznej, zawierającej zestaw dociekań i ustaleń o takim tylko charakterze, jednak na podstawie prac Profesora, w szczególności wyżej wskazanej książki, można śmiało rekonstruować zwartą i spójną koncepcję teorii prawa ochrony dziedzictwa kultury. Pomimo upływu lat dzieło Profesora Jana Pruszyńskiego pozostaje ponadczasowe i nie traci na aktualności w zakresie, w jakim dotyczy teorii kompleksowej gałęzi prawa – prawa ochrony dziedzictwa kultury. Dlatego celowe było dokonanie syntezy, niejako wyciągnięcie przed nawias tych rozważań i myśli Profesora, które mają właśnie teoretyczny charakter, a co więcej, są nadal aktualne. Wszak przedmiot ochrony – dziedzictwo kultury – jest cały czas ten sam, zaś koncepcja jego prawnej ochrony, teorii, doktryny, narzędzi i funkcji, a także aksjologia – pozostaje niezmienna. Książka zatytułowana Teoria prawa ochrony dziedzictwa kultury jest więc niczym innym niż podsumowaniem pewnego etapu budowania tej teorii, a jednocześnie sui generis kompilacją wykładu Profesora zawartego w jego najważniejszym dwutomowym dziele.

Książka ukazała się w serii wydawniczej Biblioteka Prawa Ochrony Zabytków.

Publikacja dofinansowana przez Narodowy Instytut Dziedzictwa.